دلتنگی های یک نوه
يكشنبه, ۱ دی ۱۳۹۲، ۱۲:۳۸ ق.ظ
در صبحگاه اربعین سید الشهدا که دلدادگان حسین (ع) لبیک گویان خود را به بین الحرمین رسانده بودند
پیر خداجویی با دل و جان ندای «ارجعی الی ربک» پروردگارش را لبیک گفت و به مهمانی مولایش شتافت
گرچه سالی گذشت اما...
گرچه به چشم بر هم نهادنی، به مانند یک عمر پر فراز و نشیب گذشت...
جای تو خالی بود در تک تک روزهایی که گذشت ...
هنوز هم خانه بدون تو انگار یک جایش می لنگد...
آن خانه ای که با عرق جبین تو خشت به خشتش بالا رفت...
هنوز سایه ی پر مهرت بر سرم...
صوت دلنشین قرآن ونمازت در گوشم...
و رأفت و مهربانی ات در وجودم احساس می شود...
پیر خداجویی با دل و جان ندای «ارجعی الی ربک» پروردگارش را لبیک گفت و به مهمانی مولایش شتافت
گرچه سالی گذشت اما...
گرچه به چشم بر هم نهادنی، به مانند یک عمر پر فراز و نشیب گذشت...
جای تو خالی بود در تک تک روزهایی که گذشت ...
هنوز هم خانه بدون تو انگار یک جایش می لنگد...
آن خانه ای که با عرق جبین تو خشت به خشتش بالا رفت...
هنوز سایه ی پر مهرت بر سرم...
صوت دلنشین قرآن ونمازت در گوشم...
و رأفت و مهربانی ات در وجودم احساس می شود...
- ۹۲/۱۰/۰۱